در بیمارانی که نسبت به هر یک از اجزای این فرآورده ، حساسیت دارند منع مصرف دارد. درمان با آهن در صورت وجود آنمی همولیتیک ممنوع است.
علائم مصرف بیش از حد آهن ، شامل درد در ناحیه بالای معده ، حالت تهوع ، استفراغ ، استفراغ خونی و نارسایی در گردش خون می باشد در موارد شدید ممکن است انسفالوپاتی ، نکروز حاد کبدی و نارسایی کلیوی پس از یک دوره نهفته بروز پیدا کند. درمان شامل شست و شوی معده پس از کاربرد 5 میلی گرم دسفریوگزامین در معده است. سطح آهن سر می باید کنترل شود.
در موارد شدید ، تزریق وریدی دسفریوگزامین باید همراه با مراقبت علامتی - حمایتی لازم ، صورت گیرد. مصرف بیشتر زینک ( 2-1 گرم در روز ) برای مدت طولانی می تواند به سیستم ایمنی آسیب برساند. مصرف زینک باید کمتر از 100 میلی گرم در روز باشد.
این فرآورده با دوز بالا می باشد و با توجه به اینکه مقدار آهن آن 11% بالاتر از حداکثر مقدار مصرف مجاز روزانه می باشد می بایستی حتما با پزشک یا داروساز مشورت شود . در بیماران با مقادیر بالای آهن ، همانند هموکروماتوسیس ، آنمی همولیتیک و آپلازی گلبول قرمز ، باید مراقبت های خاصی صورت گیرد. عدم پاسخ به درمان ، نیازمند بررسی های بیشتر سایر علل آنمی می باشد. در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی خطر تجمع زینک وجود دارد.
فولیک اسید با داروهای ضدصرع تداخل دارد ، غلظت سرمی فنوبابیتال و فنی توئین احتمالا کاهش می یابد . آهن ممکن است جذب آنتی اسیدها ، تتراسیکلین ، آنتی بیوتیک های کینولون ، لوودوپا ، لووتیروکسین ، متیل دوپا و پنی سیلامین را کاهش دهد.