تاثیر دیابت بر مفاصل

درد مفصل ممکن است پاسخی به یک بیماری، آسیب یا آرتروز باشد. می تواند مزمن (طولانی مدت) یا حاد (کوتاه مدت) باشد. دیابت به دلیل عدم استفاده صحیح هورمون انسولین از بدن یا تولید ناکافی آن بر سطح قند خون تأثیر می گذارد، ایجاد می شود. هورمون و شرایط مرتبط با قند خون چه ارتباطی با سلامت مفاصل دارند؟ دیابت با علائم و عوارض گسترده ای همراه است. طبق گفته مرکز معتبر کنترل و پیشگیری از بیماری، 47 درصد افراد مبتلا به آرتروز نیز به دیابت مبتلا هستند. پیوند انکار ناپذیری قوی بین این دو بیماری وجود دارد.
بیماری آرتروپاتی دیابتی
دیابت می تواند به مفاصل آسیب برساند، نام این بیماری آرتروپاتی دیابتی است. برخلاف درد ناشی از ضربه فوری، درد آرتروپاتی با گذشت زمان اتفاق می افتد. علائم دیگر عبارتند از:
- پوست ضخیم
- تغییر در پا
- شانه های دردناک
- سندرم تونل کارپ
مفصل محلی است که دو استخوان بهم می پیوندند. به محض از بین رفتن مفصل، محافظتی که ایجاد می کرد از بین می رود. درد مفصلی ناشی از آرتروپاتی دیابتی به اشکال مختلفی وجود دارد.
مفصل Charcot
زمانی اتفاق می افتد که آسیب عصب دیابتی باعث از بین رفتن مفصل شود. آرتروپاتی نوروپاتیک نیز نامیده می شود، این وضعیت در افراد مبتلا به دیابت در پا و مچ پا مشاهده می شود. آسیب عصبی در پا در دیابت شایع است، که ممکن است منجر به مفصل Charcot شود. کاهش عملکرد عصب منجر به بی حسی می شود. افراد روی پای بی حس راه می روند بدون اینکه بدانند رباط ها پیچ خورده و آسیب دیده اند. این عملکرد به مفاصل فشار وارد می کند، که در نهایت می تواند باعث فرسایش آنها شود. آسیب شدید منجر به تغییر شکل پا و سایر مفاصل آسیب دیده می شود.
با مداخله زودرس ممکن است از تغییر شکل استخوان در مفصل Charcot جلوگیری شود. علائم این بیماری عبارتند از:
- مفاصل دردناک
- تورم یا قرمزی
- بی حسی منطقه ای
- تغییر در ظاهر پا
اگر پزشک تشخیص دهد که درد مفصل شما مربوط به مفصل Charcot دیابتی است، باید برای جلوگیری از تغییر شکل استخوان، استفاده از مناطق آسیب دیده را محدود کنید.
بیماری آرتروز (OA)
بیماری آرتروز (OA) شایع ترین شکل آرتروز است. این بیماری ممکن است به دلیل اضافه وزن ایجاد شود یا تشدید شود، که یک مشکل شایع در بین مبتلایان به دیابت نوع 2 است. برخلاف Charcot، مفصل OA به طور مستقیم توسط دیابت ایجاد نمی شود. در عوض، اضافه وزن خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و OA را افزایش می دهد. OA هنگامی رخ می دهد که (غضروف) از بین می رود. این باعث می شود استخوان ها به یکدیگر ساییده شوند و منجر به درد مفصل شود.
در حالی که فرسودگی مفصل در بزرگسالان مسن تا حدودی طبیعی است، اما باید بدانید وزن اضافی این روند را تسریع می دهد. ممکن است متوجه افزایش دشواری در حرکت اندام ها و همچنین تورم در مفاصل شوید. لگن و زانوها بیشترین نواحی در بیماری OA هستند. بهترین راه برای درمان OA مدیریت وزن است. اضافه وزن فشار بیشتری به استخوان ها وارد می کند. همچنین کنترل دیابت دشوارتر می شود، بنابراین از دست دادن حتی یک کیلوگرم وزن اضافی نه تنها می تواند درد مزمن مفصل را تسکین دهد، بلکه ممکن است سایر علائم دیابت را کاهش دهد.
طبق بنیاد آرتروز، از دست دادن چند کیلوگرم از وزن ممکن است درد زانو را تا 50 درصد کاهش دهد. ورزش منظم می تواند بیشتر به حفظ وزن مناسب کمک کند. حرکت فیزیکی به روان سازی مفاصل نیز کمک می کند. در نتیجه، ممکن است درد کمتری احساس کنید. پزشک شما ممکن است داروهای مسکن را برای هنگامی که ناراحتی مفصلی از OA غیر قابل تحمل است تجویز کند. ممکن است در موارد شدید به جراحی مانند تعویض مفصل زانو نیاز باشد.
نتیجه گیری
نکته اصلی برای غلبه بر درد مفصلی مرتبط با دیابت، تشخیص زود هنگام آن است. درمان هایی در دسترس هستند که به کمترین میزان درد و ناراحتی کمک می کنند. اگر دچار تورم، قرمزی، درد یا بی حسی در دست ها و پاها هستید با پزشک خود تماس بگیرید، این علائم باید در اسرع وقت پیگیری شوند. اگر دیابت دارید یا فکر می کنید در معرض خطر هستید، در مورد فاکتورهای خطر شخصی درد مفاصل با پزشک صحبت کنید.