مصرف بیش از اندازه ویتامین D منجر به پیشرفت های پرفسفاتمی یا هایپرکلسمی می­ شود. اثرات همراه با هایپرکلسمی شامل هایپرکلسیوری و آسیب ­های کلیوی و قلبی-­ عروقی می ­باشد. نشانه­ های مصرف بیش از حد مجاز شامل بی ­اشتهایی، خستگی، تهوع و استفراغ، یبوست و اسهال، از دست دادن وزن، ادرار زیاد، شب­ ادراری، عرق کردن، سردرد، تشنگی، خواب ­آلودگی و سرگیجه می ­باشد. در افراد مختلف تحمل به ویتامین D تفاوت قابل­ توجهی دارد.
در کسانی که دوز درمانی ویتامین D را دریافت می ­کنند احتمال بالا رفتن کلسیم پلاسمایی وجود دارد که م ی­تواند باعث رسوب کلسیم در باف ت­های نرم و کلسیفیه شدن عروق و کلیه ها شود. توصیه می­ شود که در این بیماران غلظت کلسیم پلاسمایی در فواصل منظم اندازه­ گیری شود، به ویژه در ابتدای شروع درمان و یا در صورتی­ که علائم سمیت بارز شود.
شیردهی: ویتامین D وارد شیر مادر می­ شود، بنابراین مصرف دوز بالای آن ( بیشتر از ۴۰۰۰ واحد) توسط مادر می­ تواند باعث هایپرکلسمی در نوزاد گردد.بنابراین باید غلظت سرمی کلسیم در نوزاد کنترل شود و بر اساس نیاز مادر به این دارو در مورد قطع دارو و یا شیردهی تصمیم­ گیری شود.
بارداری: گروه C. مصرف خوراکی و پایین تر از میزان UL (حداکثر مقدار مجاز مصرف که معادل ۴۰۰۰IU می باشد) بی خطر می باشد. هایپرکلسمی در دوران بارداری در اثر مصرف بیش از اندازه ویتامین D ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی در جنین شود.
این محصول مکمل غذایی بوده و برای تشخیص، پیشگیری یا درمان نیست.
در صورت مصرف هرگونه دارو، قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
مقدار توصیه شده را بدون مشورت با پزشک و یا داروساز خود افزایش ندهید.